11 Eylül 2012 Salı

...LİMON...

Üzeri taşlı arkası yırtık
bir kaç numara büyük hayatı
ayağına geçirmiş
parmakları dışarı sarkan,perçemi acemi makaslarla kesilmiş
bir kız çocuğuydu yanımda...
milyonlarca yıl olmuş gibi
kurulmuş pencere kıyısına
gözünde gülücülkü bir kedi bakışı
ölmeden öncesiydi...anlamın...
perdeler ve araları vardı
gözünden kaçmış bir telaşla saklanılan...
sokaklar ve karanlık...
ve karanlık
ayaküstü muhabbete geliyor ...gitmiyordu...
kalıcıydı tüm hasarı yokluğun
ürpertiyle kan donduruyor
çoktan pes etmiş bedende
ruh sıkıştırıyordu...
ve
limonlu bir dondurmaya benziyordu
içinde sen olan herşey...
serin,tatlı,yakıcı,ekşi...
vazgeçtim haberlerden
üzerinden binlerce
bir gün geçmiş gibi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder