...NARKOZ...

nefes nefese koşarım ardımda eksilen sokak lambaları yürüdükçe küçüklen gözlerin
inkar ederim kendimi... kapayıp gözlerimi seni terkederken
10....9........8.....7....6...5...4....3....2.......1....0
toz bulutu gözlerim birileri var belki 5 belki 8 bilmediğim bir dilde fısıltılar
duyuyorum
duyduklarımı anlamadan
boğuluyorum
kesildi nefesim
kıpırdayamıyorum
açtım gözlerimi
kan revan ellerim
tutuşturulan ateş
kaynayan su
neşterin ışıltısı getiriyor seni bana
işte tam da şimdi
elimi uzatıyorum yoksun
belirdiğin tüm yerlere uzanıyorum kıpırdamadan
dokunamıyorum
karnıma sancılar saplanıyor sırf bu yüzden
ezbere biliyorum yüzünü
öyle narinsin
parmaklarını izliyorum incecik sıralı
parmak uçlarımla okşamak istiyorum ellerini
gezinmek tenini notalarında
gevşiyorum biraz
beynim deki ağırlık hafifliyor hissediyorum
daha bir yakınsın sanki
kokunu alıyorum;içime çekiyorum son demine kadar
gözlerim doluyor
gülme
tutunamıyorum düşer gibiyim dudağının kıyısından
boynundan kaydırıyorum usul usul kendimi
durma öyle konuş benimle
anlat bilmediğiklerimi yahut aynı hikayelerini yeniden
dön bana
nefesini ver
gezin tenimde işte
sıcağını ver
rüzgar esiyor
alacak seni benden biliyorum
kal biraz daha der gibi
açım hala daha başlamadım gör gibi
ölüyorum kıpırdamadan
yanıyorum kıpırdamadan
zehir kanıma işledi çoktan
kendime dokunuyorum kurtar der gibiyim
acıdan eziliyorum
sesler durdu
sağır kafesim
gün doğmayacak
karanlıkta ışıldayan neşterimle kalbimi deşiyorum
senin yerine
o kadar seviyorum ki
seni
öldürmek istiyorum........